Десантчы – ул 77дә дә десантчы!

Мөдәрис Котлушин, Илшат Надыршин, Мидхәт Йосыпов һәм Сергей Киселев төрле елларда Һава-десант гаскәрләрендә хезмәт иткән, ләкин аларны әлеге төр гаскәрләргә тугрылык, элиталы армиядә хезмәт итү горурлыгы берләштерә. Ел саен, 2 августта районда яшәгән элекке десантчылар төркеме бергә җыела һәм үзләренең һөнәри бәйрәмен – Һава-десант гаскәрләре көнен билгели. Ләкин, кайбер шәһәр десантчыларыннан аермалы буларак, алар фонтаннарда су коенмый, юлларында очраган нәрсәне җимерми. Алар бары тик район үзәге буйлап машиналарда Һава-десант гаскәрләре флаглары белән йөриләр. Ләкин бу барлык десантчылар өчен изге гамәл.

Аннары һәйкәлләргә традицион чәчәкләр салу, зиратка бару һәм табигатьтә чын күңелдән аралашу, елның бу вакыты бик матур. Анда десантчылар табигать матурлыгына гына сокланып калмый, аралашалар һәм армиядә алган хәрби күнекмәләрне исләренә төшерәләр.

- Яшь буенча сафка тезеләбез, - дип сөйли Илшат Зәки улы. – Алда Мөдәрис абый, аңардан соң 60 яшьлекләр, кемгәдер 50, 40 яшь һ.б. Һәм... ятып кулларда күтәрелү, йөгерү, аркылы борыста күтәрелү башлана. Өлкән яшьтәгеләргә дә ташлама юк. Ята-тора, ята-тора һәм йөгереп китә.

Моны дәлилләү өчен миңа аклы-күкле телняшкаларда һәм беретлар кигән 15 кеше яшел үлән өстендә күнегүләр эшләгән фото күрсәттеләр. Алар арасында таныш йөзләр күп. Һәм бу бик матур күренеш.

Ә бу вакытта кунаклар һәм хуҗа армия хезмәтен, ул еллардагы кызыклы вакыйгаларны искә алырга кереште.

- Армиягә зур теләк белән киттем, - ди Мөдәрис Дәүләтша улы. – Бигрәк тә Һава-десант гаскәрләренә. Ләкин минем бер күз начар күрә иде. Нишләргә, сизгер табибны ничек алдарга? Бер күземне яптым да хәрефләрне укыйм. Табиб икенче күзне ябарга кушты. Ул бер секундка читкә караганда, янә шул ук күзне яптым да кыю гына хәрефләрне әйтеп чыктым. Ул моны сизмәде, шулай итеп мин элиталы гаскәрләргә эләктем, - дип кычкырып көлеп җибәрде ветеран.

Тәүдә аңа Каунаста, аннары Витебскта хезмәт итәргә туры килгән. Өлкән лейтенант Котлушин уннан артык парашют белән сикергән. Армиядә булганда да, аннары да үзенең хезмәт юлын журналистикага багышлаган.

Бервакыт ул китаплар, рәссам, Агни Йогага табынучы Николай Рерих һәм аның хатыны Елена Блаватскаяларның өйрәнүләре белән мавыккан һәм әлегә кадәр аларга тугры булып кала. Күп укый, сәламәт яшәү рәвеше алып бара, бакчачылык белән шөгыльләнә, тормышка ашучан төшләр күрә һәм үз тормышы турында китап яза. Анда Һава-десант гаскәрләрендә үткән хезмәте һәм десантчы дусларына аерым урын бүленгән. Чөнки бу бердәмлек озак елларга җитәчәк.